ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο..ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ
11 Οκτ 2013
Όταν τρώμε ,οι τροφές περνούν στον πεπτικό σωλήνα,όπου διάφορα υγρά και ένζυμα, βοηθούν στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Το εντερικό περιεχόμενο προωθείται, μέσω της ειλεοτυφλικής βαλβίδας στο τυφλό, που αποτελεί την πρώτη μοίρα του παχέος εντέρου.Το ¨τυφλό¨ εντοπίζεται στο δεξιό και κάτω μέρος της κοιλιάς. Οφείλει το όνομά του στο γεγονός ότι προς τα κάτω απολήγει τυφλά, ενώ προς τα πάνω συνεχίζεται, με κατεύθυνση προς το ανιόν κόλον.Λίγο πιο κάτω από την ειλεοτυφλική βαλβίδα ,παρατηρείται ένα άνοιγμα που οδηγεί στο εσωτερικό της σκωληκοειδούς απόφυσης.
Η σκωληκοειδής,ένας στενός, τυφλός σωλήνας,μήκους 6-10 εκ.Εμφανίζει άφθονο λεμφικό ιστό και γι’αυτό λειτουργικά κατατάσσεται και περιγράφεται στο ανοσοποιητικό σύστημα,ίσως δεν είναι όπως νομίζουν οι πολλοί, και τόσο άχρηστη. Αλλωστε τίποτα δεν είναι άχρηστο, στόν ανθρώπινο οργανισμο ,με εξαίρεση τον συνήθως υπολειτουργούντα εγκέφαλό μας.( εδω ψηφισαμε δυο φορες τους ιδιους ανικανους ) αποτελεί εμβρυϊκό μεν κατάλοιπο, με συμμετοχή στην άμυνα του οργανισμού (παρουσία λεμφοκυττάρων και παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων) Επιπλέον η σκωληκοειδής είναι σημαντική για την μικροβιακή
ισορροπία στο παχύ έντερο, αφού τα μικρόβια τα οποία αποικούν τον αυλό της, μπορούν να αναδημιουργούν τη χλωρίδα του εντέρου σε περίπτωση που διαταραχτεί, επί παραδείγματι από μια σοβαρή διάρροια.Είναι κάτι σαν αποθήκη χρήσιμων μικροβίων. Μπορεί να πάρει διάφορες ανατομικές θέσεις, σε σχέση με το τυφλό, πράγμα που έχει ιδιαίτερη σημασία κατά την αξιολόγηση των συμπτωμάτων της οξείας μορφής της,
(Ένας στους 20 ανθρώπους μπορεί να εμφανίσει κάποια στιγμή οξεία σκωληκοειδίτιδα.) και κατά την εκτέλεση της σκωληκοειδεκτομής.Κρέμεται από μια πτυχή του περιτοναίουπου ονομάζεται μεσεντερίδιο.Το ανιόν κόλον, μήκους 13-15 εκ., εντοπίζεται στο δεξιό πλάγιο της κοιλίας. Λίγο πιο κάτω από το ήπαρ μεταπίπτει στο εγκάρσιο κόλον, σχηματίζοντας τη δεξιά κολική καμπή. Το εγκάρσιο κόλον ¨πορεύεται¨ οριζόντια, με κατεύθυνση από τα δεξιά προς τα αριστερά και μεταπίπτει στο κατιόν κόλον,λίγο πιο κάτω από το σπλήνα, σχηματίζοντας την αριστερή κολική καμπή. Το κατιόν κόλον, μήκους 20-25 εκ., εντοπίζεται στο αριστερό πλάγιο της κοιλιάς.Μεταπίπτει στο κάτω άκρο του στο σιγμοειδές κόλον, το οποίο οφείλει το όνομά του στις καμπές που παρουσιάζει, που μοιάζουν με το ελληνικό γράμμα σίγμα.Το σιγμοειδές καταλήγει στο ορθό ή απευθυσμένο,(την τελική μοίρα του παχέος εντέρου).Στη λήκυθο του ορθού (ή κοπροδόχο λήκυθο),μια διεύρυνση στο κατώτερο τμήμα του ορθού, συσσωρεύονται τα κόπρανα και τα αέρια πριν από την αφόδευση.
Με τη διαδικασία της αφόδευσης,τα κόπρανα αποβάλλονται, μέσω του πρωκτού.Και μετά την κατατοπιστική ,για τους πιο πολλούς απ εμάς περιγραφή της πορείας του φαγητού,να ξαναδούμε τι συμβαίνει αφού καταπιούμε το φαγητό μας.Μέσα στο στόμα η τροφή αναμιγνύεται με σάλιο και κομματιάζεται με το μασήμα. ¨Ταξιδεύει¨ από το στόμα στο στομάχι μέσω ενός μεγάλου μυϊκού σωλήνα (οισοφάγου ή φάρυγγα οισοφάγου).Στη κοιλιά θα βρούμε,όλα τα πεπτικά όργανα
Η τροφή φτάνει στο στομάχι, μέσω μιας βαλβίδας που αποτρέπει την επιστροφή της στον οισοφάγο, αφού προηγουμένως έχει αναμειχθεί με το υδροχλωρικό οξύ, το οποίο θα προκαλούσε ,διαφορετικά, βλάβη και πόνο.Το στομάχι είναι ένας θύλακας που βρίσκεται ψηλά στην κοιλιακή περιοχή, και σκοπός του είναι η κυρίως η πέψη, το χώνεμα των τροφών. Στο στομάχι, οι τροφές αναμιγνύονται με το οξύ που παράγει το σώμα, για να διευκολύνει τη διάσπαση των πρωτεϊνών, λιπών και υδατανθράκων, σε μικρές μονάδες. .
Η φυσιολογική χωρητικότητα του είναι 1,5 λίτρα τροφής – υγρών.Από τη στιγμή που η πέψη έχει γίνει μέχρι ενός βαθμού, η τροφή προχωρά στο πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου, μέσω του πυλωρού.Τα πεπτικά υγρά ,παγκρεατικά και χολή,αναμιγνύονται με το περιεχόμενο του λεπτού εντέρου ώστε να διασπάσουν την τροφή ακόμα περισσότερο.Το μεγαλύτερο μέρος των θρεπτικων συστατικων, απορροφώνται από το λεπτό έντερο, το οποίο αποτελείται από το δωδεκαδάκτυλο, τη νήστιδα και τον ειλεό, και έχει μήκος 4,5 – 6 μέτρα.
Το δωδεκαδάκτυλο είναι το πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου, όπου η τροφή αναμιγνύεται με τη χολή ,που παράγει το ήπαρ, και τα πεπτικά υγρά του παγκρέατος.Εδώ συντελείται, κατα κύριο λόγο,η απορρόφηση σιδήρου και ασβεστίου.Η νήστιδα είναι το μεσαίο τμήμα του λεπτού εντέρου που ευθύνεται για την πέψη.Το τελευταίο τμήμα του είναι ο ειλεός. Εδώ απορροφώνται οι λιποδιαλυτές βιταμίνες Α, D, Ε και Κ, καθώς και η βιταμίνη Β12.Η ειλεοτυφλική βαλβίδα χωρίζει το λεπτό από το παχύ έντερο (κόλον) προκειμένου να αποτρέψει την επιστροφή του βακτηριδιακού περιεχομένου του τμήματος τούτου, στο λεπτό έντερο.Η τροφή που δεν έχει υποστεί πέψη κατευθύνεται στο κόλον όπου αποθηκεύεται προσωρινά, και συγκεντρώνεται μέσω της επαναπορρόφησης αλάτων και νερού.Τέλος, ό,τι απέμεινε, επεξεργασμένο και μή αχώνευτο αποβάλλεται από τον οργανισμό, με τη μορφή κοπράνων.Οι τροφές που καταναλώνουμε, περιέχουν θρεπτικά συστατικά που χρησιμοποιούνται από τον οργανισμό ,(αφού μετασχηματισθούν στην καύσιμη ύλη του οργανισμού μας, που είναι η γλυκόζη, και ειδικότερα η ΑΤΡ ,η τριφωσφορική αδενοσίνη..) ως καύσιμα.
Ο εγκέφαλος διαδραματίζει διάφορους ρόλους σε σχέση με το φαγητό,ώστε αυτά που τρώμε να ανταποκρίνονται στις ενεργειακές μας ανάγκες. Ένα από αυτά είναι το αίσθημα του κορεσμού μετά από ένα γεύμα.Ο κορεσμός είναι ένα ανακλαστικό του στομάχου προς τον εγκέφαλο που ενεργοποιείται από τους υποδοχείς στο άνω τμήμα του στομάχου. Συνεπώς, πρέπει να γεμίζουμε το στομάχι πλήρως προκειμένου να αισθανθούμε ότι έχουμε φάει αρκετά
Από τη στιγμή που έχουμε καταναλώσει αρκετή τροφή ώστε να διαταθεί το στομάχι, οι υποδοχείς στέλνουν το σήμα πλήρωσης στο κέντρο του εγκεφάλου τον υποθάλαμο, που ρυθμίζει το βαθμό και τη συχνότητα του αισθήματος της πείνας.Σε ορισμένους ανθρώπους οι μηχανισμοί που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος για την πρόσληψη τροφής υπολειτουργούν. Αν τρώτε διαρκώς υπερβολικά, οι μαλακές μυϊκές ίνες του στομάχου θα χάσουν την ελαστικότητά τους.Στη συνέχεια, απαιτείται όλο και περισσότερη ποσότητα τροφής ώστε οι υποδοχείς να έχουν την ίδια αντίδραση. Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί τα παχύσαρκα άτομα δεν χορταίνουνε .Οι περισσότεροι θα αναρωτηθούν και τώρα τί κανουμε. Απλά εκπαιδευόμαστε να τρώμε λιγότερο.Πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Εξαρτάται τί ακριβώς ζητάμε απ τη ζωή μας.Δεν ζούμε φυσικά για να τρώμε αν και για πάρα πολλούς συνανθρώπους μας,το φαγητό είναι η μοναδική τους χαρά κακώς, μεν αλλά
Πιο πάνω προσπαθησα να εξηγήσω, όσο πιό απλά γινόταν, τον μηχανισμό διατροφής.Αν μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις παγίδες που μας στήνουν οι διάφοροι σεφ, και μαθουμε να τρώμε απλά και υγιεινά,δεν θα χρειαστούμε τον χρεοκοπημένο ΕΟΠΥ, ούτε τις ανεπαρκείς υπηρεσίες του. Χαίρετε.
kosmasser's Internal Life 