Ενας νεος ανθρωπος, παιζοντας με φωτοβολιδες, εχασε τη ζωη του. Λεμε κριμα και σκεπτομαστε πως Ο,τι πιο πολυτιμο διαθετουμε είναι ο χρόνος μας, κι εμεις τον παιζουμε κορωνα γραμματα με αστειοτητες.
Οι περισσοτεροι τον θεωρούμε δεδομένο
Οι περισσοτεροι, Ζουμε σαν να επρόκειτο να μην πεθανουμε ποτε. Χωρίς να βλεπουμε πόσο εύθραυστοι είμαστε και χωρίς ποτέ να παρατηρουμε πόσος χρόνος από την ζωή μας έχει ήδη χαθεί.
Καθε μέρα που χαρίζεται σε κάποιον θα μπορούσε να είναι η τελευταία της ζωής του
Η Στωική υπενθύμιση της θνητότητάς μας είναι η μόνη που προσφέρει τη συνειδητότητα της ζωής που πρέπει να ζούμε κάθε μέρα.
Κάθε μέρα είναι πολύτιμη, όχι μόνο η τελευταία. Κατανοούμε τη ζωή με τον θάνατο. Ολοι νομίζουμε ότι θα ζουμε για πάντα και περιμένουμε τις ημέρες να περάσουν σχεδιάζοντας το αύριο ή αναπολώντας το χθες.
Κι ομως ζωή είναι Εδω και τώρα.
Δίνοντας αξία στον χρόνο μας, δίνουμε αξία στη ζωή μας.Και παύει πλέον να είναι σύντομη.
Θυμομαστε παντα τον αφορισμο του Καζαντζακη
Δεν είναι ο Χριστος το Καλώς όρισες, είναι το Καλό ταξίδι.
Ο χρόνος μας είναι η ζωή μας. Οι περισσοτεροι τον θεωρούμε δεδομένο
Σπαταλωντας τον μικραίνουμε τη ζωή μας.
Μια γνωση που έρχεται όταν είναι πια αργά.
Σκεφθειτε λιγο. Ζουμε σαν να επρόκειτο να μην πεθανουμε ποτε. Χωρίς να βλεπουμε ποτέ πόσο εύθραυστοι είμαστε και χωρίς ποτέ να παρατηρουμε πόσος χρόνος από την ζωή μας έχει ήδη χαθεί.
Σπαταλάμε το χρόνο μας σαν να τον αντλουμε από κάποια ατελειωτη παρακαταθήκη.
Καθε μέρα που χαρίζεται σε κάποιον θα μπορούσε να είναι η τελευταία της ζωής του
Η Στωική υπενθύμιση της θνητότητάς μας είναι η μόνη που προσφέρει τη συνειδητότητα της ζωής που πρέπει να ζούμε κάθε μέρα. Memento Mori.
Να γιατί κάθε μέρα είναι πολύτιμη, όχι μόνο η τελευταία. Κατανοούμε τη ζωή με τον θάνατο. Ολοι νομίζουμε ότι θα ζουμε για πάντα και περιμένουμε τις ημέρες να περάσουν σχεδιάζοντας το αύριο ή αναπολώντας το χθες.
Κι ομως ζωή είναι Εδω και τώρα.
Δίνοντας αξία στον χρόνο μας, δίνουμε αξία στη ζωή μας.Και παύει πλέον να είναι σύντομη.
Θυμομαστε παντα τον αφορισμο του Καζαντζακη
Δεν είναι ο Χριστος το Καλώς όρισες, είναι το Καλό ταξίδι.
Αληθεια σκεφθηκατε ποτε τί ακριβως ειναι αυτοι οι ιοι.
Αυτά τα όντα , αν μπορούμε να τα δεχτούμε σαν όντα, είναι κάτι σαν αλγόριθμοι πληροφορικής.
Η λέξη αλγόριθμος εχει την έννοια της ¨συστηματικής διαδικασίας αριθμητικών χειρισμών¨.
Τη σημερινή της σημασία την οφείλει στην ανάπτυξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών στα μέσα του 20ου αιώνα.
Η έννοια του αλγορίθμου, γίνεται ευκολότερα αντιληπτή με ενα απλο και κατανοητο παράδειγμα.
Αν κάποιος θελει να ετοιμασει το γευμα του , θα πρεπει να ακολουθησει κάποια συγκεκριμένα βήματα:
Να συγκεντρώσει τα υλικά, να ετοιμάσει τα σκεύη μαγειρικής, και στη συνεχεια να μαγειρεψει.
Να στρώσει το τραπέζι, και να γευματίσει.
Μετα να καθαρίσει το τραπέζι και να πλύνει τα πιάτα.
Ετσι βλεπουμε μια αλληλουχία ενεργειων
Με παρομοιο τροπο ενεργουν οι ιοι. Με μια διαφορα
Η ζωή τους είναι αιώνια . Αφού προσκοληθούν στο κύτταρο, απελευθερώνουν το R.N.A. τους μέσα σ αυτό.
Προσοχη τωρα οι ιοι σαν αλγοριθμοι:
Δεν πεθαινουν καθώς δεν είναι σίγουρο ότι ζουν.
Δεν αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους, εκτός μόνο από συγκεκριμένα κύτταρα άλλων οργανισμών.
Προφανώς δεν τρέφονται, και το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγονται.
Οι απόψεις για τον αν οι ιοί ζουν, είναι αντικρουόμενες καθώς Δεν Πεθαίνουν, ΔενΤρέφονται απλα Αλληλεπιδρούν Με Αναπαραγωγή Με Συγκεκριμένα Αντικείμενα.
Ίσως αν πρώτα η επιστήμη απαντήσει με σαφήνεια και χωρίς καμία αμφιβολία το ερώτημα αυτό,να φτάσει να δώσει απάντηση και στο αρχικό.
Εκτός και αν η απάντηση στο
Τι είναι μεταξύ ζωής και θανάτου, φθοράς και αφθαρσίας;
Ε ί ν α ι οι ιοί. Κατόπιν τούτου περισσότερο σεβασμό σε μιαν οντότητα,για την οποία γνωρίζουμε τόσο λίγα.
Μουλεγε ο Βαγγελης, οτι εχει ¨καβατζα¨ σπιτι του αντιϊικα γιατι φοβαται τις ιωσεις, και με ρωτησε αν ξερω να του πω, τί ακριβως ειναι αυτοι οι ιοι.
Αυτά τα όντα , αν μπορούμε να τα δεχτούμε σαν όντα, είναι κάτι σαν αλγόριθμοι πληροφορικής. Η λέξη αλγόριθμος εχει την έννοια της ¨συστηματικής διαδικασίας αριθμητικών χειρισμών¨.
Τη σημερινή της σημασία την οφείλει στην ανάπτυξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών στα μέσα του 20ου αιώνα.
Η έννοια του αλγορίθμου, γίνεται ευκολότερα αντιληπτή με το εξης απλο και κατανοητο παράδειγμα. Αν κάποιος θελει να ετοιμασει το γευμα του , θα πρεπει να ακολουθησει κάποια συγκεκριμένα βήματα:
Να συγκεντρώσει κατ αρχας τα υλικά, να ετοιμάσει τα σκεύη μαγειρικής, και στη συνεχεια να μαγειρεψει.
Να στρώσει το τραπέζι, να ετοιμάσει τη σαλάτα, και να κατσει να γευματίσει.
Μετα να καθαρίσει το τραπέζι και να πλύνει τα πιάτα.
Ετσι βλεπουμε μια αλληλουχία ενεργειων, που οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν είναι όμως η μοναδική αφού μπορεί να αλλάξει η σειρά των βημάτων π.χ. πρώτα να ετοιμάσει τη σαλάτα και μετά να στρώσει το τραπέζι.
Με παρομοιο τροπο ενεργουν οι ιοι. Η ζωή τους είναι αιώνια . Αφού προσκοληθούν στο κύτταρο, απελευθερώνουν το R.N.A. τους μέσα σε αυτό.
Αυτό με τη σειρά του προσκολάται στο D.N.A του κυττάρου και αναπαράγεται μαζί του, καπως οπως στο πιο πανω παραδειγμα.
Κάποια στιγμή μπορεί ,μπορεί και όχι,να αποσχιστεί από το πυρηνικό D.N.A., και εξερχόμενο του κυττάρου να αποσπάσει τμήμα της κυτταρικής μεμβράνης.
Φεύγοντας πολλά D.N.A ή R.N.A. ιού από το κύτταρο αποσπούν όλο και περισσότερη μεμβράνη,ώσπου τελικά το κύτταρο πεθαίνει καθώς χύνεται το εσωτερικό του στο περιβάλλον.
Προσοχη τωρα οι ιοι σαν αλγοριθμοι:
Δεν πεθαινουν καθώς δεν είναι σίγουρο ότι ζουν.
Δεν αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους, εκτός μόνο από συγκεκριμένα κύτταρα άλλων οργανισμών.
Προφανώς δεν τρέφονται, και το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγονται.
Έπειτα οι νέοι ιοί θα ξανακάνουν την ίδια διαδικασία απ’την αρχή.Βέβαιο είναι πως δεν γνωρίζουν ότι καταστρέφουν τον ξενιστή τους, όπως επίσης και πως δεν τον αναζητούν εκτός και αν βρεθούν κοντά του λόγω άλλων συγκυριών.
Οι απόψεις για τον αν οι ιοί ζουν, είναι αντικρουόμενες καθώς Δεν Πεθαίνουν, ΔενΤρέφονται απλα Αλληλεπιδρούν Με Αναπαραγωγή Με Συγκεκριμένα Αντικείμενα.
Ίσως αν πρώτα η επιστήμη απαντήσει με σαφήνεια και χωρίς καμία αμφιβολία το ερώτημα αυτό,να φτάσει να δώσει απάντηση και στο αρχικό.
Εκτός και αν η απάντηση στο
Τι είναι μεταξύ ζωής και θανάτου, φθοράς και αφθαρσίας;
Ε ί ν α ι οι ιοί. Κατόπιν τούτου περισσότερο σεβασμό σε μιαν οντότητα,για την οποία γνωρίζουμε τόσο λίγα.