ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αν ριξουμε μια ματια στον ορισμό της δεισιδαιμονίας καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι παρα μία παράλογη πίστη Υπήρχε στον Μεσαί­ωνα αλλά, εξακολουθεί να υπάρχει  και σημερα  στην ζωή πολλών ανθρώ­πων.

Πιστεύουν, ότι τα πάντα διευθύνονται από μερικές δυνάμεις απρόσωπες, υπερφυσικές και μυστη­ριώδεις.

Και φυσικά εκεί πού υπάρ­χει ή δεισιδαιμονία υπάρχει και ή μαγεία. Ομως τί σημαίνει μαγεία; Επιδιώ­κει ό άνθρωπος να εξευμένιση και να εξιλέωση αυτές τις υπερφυσικές και μυστηριώδεις δυνάμεις, ώστε να περνά καλά στην ζωή του, και χρησι­μοποιεί την μαγεία.

Και είναι παράλογο στην εποχή μας, που αναπτύχθηκε τόσο πολύ ή επιστήμη, να υπάρχουν τάσεις δεισιδαιμονίας μεταξύ των ανθρώπων.Το ερώτημα είναι:

Πώς αντιμετω­πίζεται  ή δεισιδαιμονία, αλλά και ή μαγεία πού είναι συνάρτηση της ;

Υπάρ­χουν δύο τρόποι Ο ένας είναι ή  θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ή οποία πιστεύει στον Θεό πού διευθύνει  τον κόσμο, έναν Θεό αγάπης, πού έχει μέσα του πολύ μεγάλη αγάπη για τον άνθρωπο. Αυτός ό Θεός διευθύνει την ιστορία και τον κάθε άνθρωπο προσωπικά.

Δεν υπάρχουν μυστηριώδεις δυνάμεις στην κτίση των οποιων είμαστε δούλοι . Δεν μας συντηρούν στην ζωή οι τροφές, οι βιταμίνες,  τα φάρμακα και τα εμβό­λια, άλλα στην βιολογική ζωή, μας συντηρεί ή άκτιστη ενέργεια τού Θεού , διά των τροφών, δια των βιταμινών,  διά των φαρμάκων  και πρέπει να έχουμε  πίστη στην Πρόνοια Του 

Και ό δεύτερος τρόπος με τον όποιο αντιμετωπίζουμε την δεισιδαι­μονία είναι ή επιστήμη, και μάλιστα ή σύγχρονη με τις ανακα­λύψεις της η οποια  διερευνά τον αισθη­το κόσμο και μας βοηθά στην συντήρηση και αντιμετώ­πιση διαφόρων ασθενειών . 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Έσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ως ο Πατήρ υμών ο ουράνιος τέλειος εστιν . 

Η τελειοτητα δεν ανηκει μονο στην πνευματικη σφαίρα ο Θεός  προορίζει κάθε άνθρωπο, εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν που είναι η πλήρης και τελεία γνώση του Χριστού  Η Εκκλησία ειναι Ιατρείο πνευματικό και, σκοπό έχει να λειτουργεί σαν πνευματικό νοσοκομείο που θεραπεύει την αρρώστια του ανθρώπου.Και δεν θα μπορουσε αυτό το σωμα να είναι τιποτα άλλο παρα ένα ζωντανο  θαυμα κι όχι μουσειο από αρρωστιες  κάθε ειδους.

Γιατι ενας ευσταλης ανδρας στην τριτη, πιο ευφορη ηλικια να αναγκαζεται για να σταθει στα πόδια του, να παιρνει 12 διαφορετικα φάρμακα . Κυριολεκτω 3 για τη ρυθμιση της πίεσης 2 για να λειτουργει σωστα η καρδια 2 για να το ζαχαρο Ενα για τον θυρεοειδη 2 για τη χοληστερινη 2 για τη ρυθμιση της ρευστοτητας του αιματος 2 για την γαστρο-ισοφαγικη παλινδρομηση  και παει λέγοντας .

 

 

 

 

 

 

Κι όμως είναι απλο. Σωστη τροφη.Σωστες σκεψεις  κι όχι τοξικες Περπατημα , κι όχι κουταμαρες του ειδους ειμαι κολυμβητης όλο το χρονο  κι αυτο με εχει καλα.Το κολυμπι είναι οντως καλη ασκηση ομως στους 10 που το εχουν υιοθετησει οι 8 το κανουν για ευχαριστηση  και μονο, μια και δεν εχουν ιδεα πώς πρεπει να κολυμπανε για να εχουν τα περισσοτερα οφεληματα απ αυτό. 

 

 

 

 

 

Ας ξανασκεφτουμε μερικα πράγματα,πριν κανουμε καποια ανοησια, που θα μας φερει στα επειγοντα εφημερευοντος Νοσοκομειου, που δεν εχει τα μεσα πλεον,ουτε το ανθρωπινο δυναμικο να μας περιθαλψει,

Χαιρετε.

 

 

 

 

 

 

 

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Το 1849 συνελήφθη και  καταδικάστηκε σε θάνατο.Πηρε χαρη  εξορίστηκε στη Σιβηρία όπου έμεινε για τέσσερα χρόνια.

Γυρνώντας , μετά την χάρη που του δόθηκε, έγραψε ένα γράμμα στον αδερφό του, οπου λεει τα ακολουθα :

Όταν αναπολώ το παρελθόν μου και σκέφτομαι πόσο χρόνο έχω χάσει για το τίποτα, πόσο πολύ χρόνο έχω σπαταλήσει ματαιοπονώντας, σε λάθη,τεμπελιά, σε ανικανότητα για να ζήσω . Πόσο λίγο εκτιμούσα τη ζωή,πόσες φορές αμάρτησα ενάντια στην καρδιά μου και στην ψυχή μου , τότε η καρδιά μου ματώνει.

Η ζωή είναι ένα δώρο, είναι ευτυχία, κάθε λεπτό μπορεί να είναι μια αιωνιότητα ευτυχίας. Δεν είμαι ούτε κακόκεφος ούτε αποκαρδιωμένος.

Η ζωή βρίσκεται παντού, η ζωή είναι εντός μας, όχι εκτός μας. Θα βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπινα πλάσματα και θα είμαι ένας άντρας μεταξύ αντρών κι έτσι θα παραμείνω για πάντα, δεν θα αποκαρδιωθώ και δεν θα τα παρατήσω ό,τι κι αν συμβεί .

Αυτό είναι η ζωή, αυτό είναι το νόημά της, θα το θυμάμαι για πάντα. Αυτή η ιδέα έχει κυριεύσει τη ζωή μου και το αίμα μου.

 

 

 

 

 

 

Το προσφατο βιβλιο του Μητροπολιτου Ναυπακτου μιλαει γι αυτο το Δωρο. Τά πάντα, οπως η Ζωη , ειναι  δῶρα τοῦ Θεοῦ στον ανθρωπο των Δερματινων χιτωνων.

Εμεῖς πρεπει νά προσφέρουμε τόν ἑαυτό μας ὡς ἀντίδωρο στόν Θεό καί τούς ἀδελφούς μας. Τό δῶρο ενεχει θεολογία γιατί ἐκφράζει τήν ἀγάπη καί τόν σταυρό πού μᾶς προκαλεῖ νά μή ταυτισθοῦμε καί νά μή προσκολληθοῦμε στό δῶρο, ἀλλά νά θυμομαστε τόν Θεό, πού εἶναι τό μεγαλύτερο δῶρο στήν ζωή  ὁ μεγαλύτερος εὐεργέτης.

Τά δῶρα τοῦ Θεοῦ δέν αὐτονομοῦνται οὔτε ἀνεξαρτητοποιοῦνται , ἀλλά ἐντάσσονται μέσα στήν προοπτική τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας ὥστε νά δοῦμε τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ μέσα σ αὐτά.